عقیده اهل سنت در مورد امامت و نبوت و پاسخ آن

عقیده اهل سنت در مورد امامت و نبوت و پاسخ آن

عزیزان اهل سنت می گویند:

بحث امامت و وصایت ، هيچ سند درستي، نه در کتاب خدا و نه در سنت رسول الله ندارد وتراوش فکر عبدالله ابن سبا است :

اما اين نگرش به امامت که به نظر شیعه، تِلو نبوت است و بلکه بالاتر از نبوت است، در ميان اماميه اثني عشريه، هيچ سند درستي، نه در کتاب خدا و نه در سنت رسول الله ندارد.

بلکه اولين کسي که اين موضوع را به اين معنا و مفهوم در اسلام مطرح کرد، خاخامي بود که تظاهر به اسلام مي کرد به نام عبدالله بن سبأ که از يهوديان يمن بود و اولين کسي بود که امامت به معناي وصايت از پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را مطرح کرد و سابقا هم وقتي يهودي مذهب بود، راجع به هارون (عليه السلام) و آل هارون (عليه السلام) آن را گفته بود و بعد آمد در اسلام اين را مطرح کرد.

وقتي که اين غلو و افراط را حضرت مولاي متقيان حضرت علي بن ابيطالب رضي الله عنه شنيد، او را محاکمه کرد و کساني را که اين گفته برايشان ثابت شد، گفت:

لما رأيت الأمر أمرا منكرا، أججت ناري

وقتي اين منکر بزرگ و غلو و افراط را ديد، آنها را محاکمه کرد.

فتح الباري ابن حجر، ج12، ص238 - مناقب آل أبي طالب ابن شهر آشوب، ج1، ص227

اما چون عبدالله بن سبأ، مانند يک مار و روباه بود و براي خودش ثابت نشده بود، او را به يمن تبعيد کرد.

اما اولين کسي که اين موضوع را علني کرد و مخالفان اين موضوع را دستگير کرد، اين شخص بود و هم اهل سنت و هم بسياري از برادران شيعه ما اعتراف مي کنند :

از جمله آقاي کشي از علماي رجال دررجال کشي، ص108، نوبختي در فرق الشيعه، ص2و ... . اينها متفق اند بر اينکه اين آقا يهودي الاصل بود و يوشع بن نون (عليه السلام) را وصي موسي (عليه السلام) مي دانست، وقتي تظاهر به اسلام کرد، راجع به حضرت علي (عليه السلام) همين حرف را زد. يعني همان توطئه قديمي که مسيحيت را به ويرانگري کشاند، همان به وسيله او در اسلام تجديد بنا شد و دوباره همان خطوط پياده شد.

اما همين کافي است که در قرآن آيۀ صريحي راجع به بسياري از احکام وجود دارد، ولي راجع به امامت وجود ندارد و خود حضرت علي (عليه السلام) به امامت معتقد نبود؛ لذا منشأ خلافتش را مردمي مي داند نه الهي. وقتي بر خلافت استنباط مي کند، در نهج البلاغه مي گويد:

إنه بايعني القوم الذين بايعوا أبا بكر و عمر و عثمان فإن اجتمعوا على رجل و سموه إماما

با من قومي بيعت کردند که به ابوبکر و عمر بيعت کردند.نهج البلاغه، نامه 6

**********************************

پاسخ:

اولا : بحث های مربوط به عبدالله بن سبا در بخش«بوجود آمدن شیعه» زیر مجموعه « آیا موسس شیعه عبدالله بن سبا است؟» بطور مفصل آمده و پاسخ لازم داده شده است.

عزیزان اهل سنتکه مي گويند بحث خلافت اصلا مطرح نبوده، دقت فرمائید:

1-آیات عمومی قرآن:

اگر ما به قرآن مراجعه کنيم، مي بينيم که در قرآن اهميت ويژه اي درباره امامت و خلافت مطرح شده است. خداوند نسبت به حضرت آدم (عليه السلام) مي گويد:

إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً                                                        (بقره/30)

يا

يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ                                              (ص/26)

همانطوري که خداوند نسبت به حضرت ابراهيم (عليه السلام) دارد که:

وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ كُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا                                        (مريم/49)

همين خداي عالم، وقتي نوبت به امامت مي رسد، مي گويد:

إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا                                                             (بقره/124)

يا اينکه حضرت موسي (عليه السلام) از خداوند تقاضا مي کند:

وَ اجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي  *  هَارُونَ أَخِي                                     (طه/30- 29)

و خداوند مي فرمايد:

قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى                                                         (طه/36)

پس بحث خلافت يا امامت، کلياتش در قرآن کاملا آمده است و نشان مي دهد که جعل امام و خليفه به دست خداست و ما براي اين، روايات متعددي هم از سنت داريم که امامت و خلافت يک منصب الهي است و نه به دست پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) است و نه به دست مردم.

2-احادیث نبوی(ص):

1-ابن حبان که از علماي بزرگ اهل سنت است، در کتاب الثقات، ج1، ص89 مي گويد:

وقتي رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در اطراف مکه مشغول تبليغ دين اسلام بود، قبيله بني عامره آمدند و عرض کردند که يا رسول الله! ما حاضريم به تو ايمان بياوريم، به شرطي که:

أيكون لنا الامر من بعدك؟ فقال رسول الله صلى الله عليه و سلم الامر إلى الله، يضعه حيث يشاء.

خلافت و جانشيني بعد از تو به عهده ما باشد؟ رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: مسئله تعيين خليفه و امام به دست خداست و هر کس را که بخواهد امام و خليفه قرار مي دهد.

سيره نبويه زيني دهلان، ج1، ص147 - حياة محمد، محمد هيکل، ص152

2-همچنين پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نامه هايي نوشت براي افراد ديگر، مثل عامر بن طفيل و بيحره و هوزه بن علي حنفي، که طبقات ابن سعد دارد که رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) به هوزه بن علي حنفي نامه نوشت و دعوتش کرد به اسلام، و او گفت:

که من موقعيت مناسبي دارم و اگر بيايم از تو تبليغ کنم، خيلي از مردم حرف مرا مي پذيرند، من حاضرم با تو همکاري کنم، به شرط آنکه خلافت بعد از تو به عهده من باشد. رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: تعيين خلافت به دست من نيست و به دست خداوند است.

تفسير ثعلبي، ج5، ص276 - تاريخ طبري، ج2، ص84

3-در مورد غدير خم، روايات متعدد در منابع شيعه و سني داريم و در مورد آيه:

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ         (مائده/67)

اي پيامبر! آنچه را که خداوند به تو دستور داده، ابلاغ کن.

در منابع و تفاسير اهل سنت آمده از ابن مردويه و ابن عباس که مي گويد:

کنا نقرأ في زمن رسول الله «بلغ ما انزل اليک من ربک» بأن عليا مولي المومنين.

درالمنثور سيوطي، ج2، ص298 - فتح القدير شوكاني، ج2، ص60 -

پس بحث اصول امامت، تعيينش به دست خداوند است و اينکه:

4- امامت به ظالمان نمي رسد:

وَ جَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا                                                      (أنبياء/73)

إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ            (بقره/124)

تمام اين قضايا در قرآن آمده است، همانطور که کليات نماز در قرآن آمده است. همانطور که دو رکعت نماز صبح يا چهار رکعت نماز عصر در قرآن تعيين نشده، نسبت به خلافت هم تعيين نشده است. اما کليات امامت آمده است.

پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

خلفائي بعدي اثنا عشر.

12 نفر خليفه بعد از من خواهند آمد.

صحيح بخاري، ج8، ص127 - صحيح مسلم، ج6، ص3 و4 - مستدرک حاکم، ج3، ص617 و 618

5-آیه انذار:

نبي مکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بعد از نزول آيه:

وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (شعراء/214)

در سال سوم هجرت که 40 نفر از سران قريش را دعوت مي کند، در همانجا بحث خلافت بعد از خويش را مطرح مي کند و مي فرمايد:

اول من يعاضدني في هذا الامر فهو اخي و وصي و خليفتي من بعدي.

تاريخ طبري، ج2، ص63 - الكامل في التاريخ ابن الأثير، ج2، ص63 - شواهد التنزيل حسكاني، ج1، ص486 و 545 -  شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد، ج13، ص211 - كنز العمال، ج13، ص114- تفسير الثعلبي، ج7، ص182

ابن جرير طبري بنا به نقل متقي هندي در کنز العمال، ج13، ص128مي گويد روايت صحيح است. هيثمي در مجمع الزوائد، ج8، ص302مي گويد روايت صحيح است.

ابو جعفر اسکافي، بنا بر نقل ابن ابي الحديد، در شرح نهج البلاغه، ج13، ص243مي گويد صحيح است.

حاکم نيشابوري در مستدرک الصحيحين، ج3، ص132 مي گويد صحيح است و ده ها افراد ديگر صحت اين قضيه را قبول دارند.

6-همچنين قضيه حديث ولايت در مسئله يمن که آمدند از آقا اميرالمومنين (عليه السلام) سعايت کردند و رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

عليا مني و انا منه و هو ولي کل مومن بعدي.اين علي، ولي هر مومن بعد از من است. . حاکم نيشابوري درباره اين حديث مي گويد:هذا حديث صحيح علي شرط مسلم.

مستدرک حاکم، ج3، ص111 و 134 - مسند احمد - الإمام احمد بن حنبل - ج 4 ص 438 - سنن الترمذي - الترمذي - ج 5 ص 296

اين قضيه براي سال ده بعثت است و ربطي به خلافت عثمان و عبدالله بن سبأ ندارد

کلمه ولي هم مولا نيست که بگويند به معناي اولي بالامر آمده است يا نيامده.

7-قضيه حديث ثقلين، حتي در صحيح مسلم آمده که پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) آمد اهل بيت (عليهم السلام) را قرين و عديل قرآن قرار داده است:

اني تارک فيکم الثقلين کتاب الله و عترتي اهل بيتي ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدي

صحيح مسلم، ج7، ص123 - مستدرک حاکم، ج3، ص109 و 110 و 148 - مسند احمد، ج3، ص14 - تفسير ابن كثير، ج4، ص123 - سنن الدارمي، ج2، ص432 - فضائل الصحابة، ص15 - سنن كبرى بيهقي، ج10، ص114 - مجمع الزوائد هيثمي، ج9، ص163 سنن كبرى نسائي، ج5، ص45 - معجم أوسط طبراني، ج3، ص374 - كنز العمال، ج13، ص104 - أضواء على السنة المحمدية أبو رية، ص404 - تفسير رازي، ج8، ص173 - تفسير آلوسي، ج6، ص194 - طبقات كبرى ابن سعد، ج2، ص194

8- حديث طير که پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

اللهم ائتني بأحب خلقك إليك يأكل معي من هذا الطير، فجاء علي رضي الله عنه.

خدايا برسان به من آنکسي را که محبوب ترين خلق در نزد تو است. جز حضرت علي (عليه السلام) کسي نيامد.

مستدرک حاکم، ج3، ص130 - مجمع الزوائد هيثمي، ج9، ص126 - معجم أوسط طبراني، ج2، ص207

9-حديث منزلت را هم، اهل سنت صراحت دارند که روايت صحيح است.

10- قضيه غدير خم که در يک مجمع و همايش يکصد هزار نفري، آقا رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) آمد و با آن مقدماتي که فراهم کرد در آنجا، اشاره کرد بر اينکه حضرت علي (عليه السلام) بعد از من مولاي هر مومن و اولاي به نفس هر مومن است، و سه شبانه روز مردم آمدند به اميرالمومنين (عليه السلام) تبريک گفتند و پيشاپيش اين تبريک گويان، آقاي ابوبکر و عمر بودند که گفتند:

هنيئا لک يابن ابيطالب، اصبحت مولاي و مولي کل مومن و مومنة

البداية و النهاية ابن كثير، ج7، ص386 - تفسير رازي، ج12، ص50 - شواهد التنزيل حسكاني، ج1، ص203 - الصوارم المهرقة تستري، ص187 - تاريخ بغداد، ج8، ص284 -  تاريخ دمشق ابن عساكر،ج42، ص221

حسان بن ثابت هم بلند شد و شعري را انشاء کرد.

و ده ها قضاياي ديگر که در تاريخ در طول اين 23 سال ثبت شده که بالاترين و مهمترين دغدغه نبي مکرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، بحث خلافت بعد از خويش بوده است.

11-احادیث وصایت در منابع اهل سنت که:

ان لکل نبي وصي و وارث و ان عليا وصيي و وارثي.اميرالمومنين (عليه السلام) وصي من است.

تاريخ دمشق ابن عساكر، ج42، ص392 - مناقب آل أبي طالب ابن شهر آشوب، ج2، ص35 - فتح الباري ابن حجر، ج8، ص114 - الكامل في التاريخ ابن أثير، ج3، ص154 - مناقب خوارزمي، ص85

12- حتي وقتي جناب ابوبکر مي خواهد از دنيا برود، حفصه و عايشه مي گويند که آيا کسي را به عنوان خليفه معين مي کنيد يا نه؟ خود ابوبکر، عمر را به عنوان خليفه معين مي کند. با اينکه همه به او اعتراض مي کنند و مي گويند:

قد وليت علينا فظا غليظا.

مصنف ابن أبي شيبة كوفي، ج7، ص485 - ملل و نحل شهرستاني، ج1، ص25 - شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد، ج1، ص164 - تاريخ دمشق ابن عساكر، ج30، ص413